Nuffnang Ads

Monday, July 18, 2011

Langkawi

Tahun ni ofis saya ada show kat Langkawi. Selepas kali terakhir pada tahun 2009. Semua suruh saya pergi tapi saya tolak dengan baik. Walaupun kata hati berkata pergilah..pergilah.. Tapi saya rasa lebih baik saya dok KL jaga ofis yang takde orang ni. Konon~

Saya tak nak pergi sebab kekangan kewangan yang menjadi sebab utama. Dulu masa saya pergi ikut show bulan Julai tahun 2009 saya cuma bawak satu beg sahaja. Tambah dengan satu beg laptop. Tapi bila saya balik ke KL saya bawak 4 - 5 beg! Makin lama saya dok kat Langkawi beg saya makin bertambah. Tapi yang peliknya duit saya makin berkurang. Urghh~

Waktu tu mata saya tak boleh tengok coklat. Tak boleh tengok baju. Tapi saya tak heran dengan pinggan mangkuk sudu garfu periuk belanga sudip gelas cawan. Saya tak minat dengan semua tu. Dalam kepala saya jugak tak habis-habis buat senarai nama orang yang saya nak bagi souvenir. Dalam otak saya ada kalkulator yang tolong kirakan berapa helai baju saya dah beli nak bagi kat orang sana orang sini. Coklat pulak cukup ke tak. Saya beli dan beli dan beli. Dan kerana ketamakan dan kehalobaan saya tu, masih ada lagi baki coklat-coklat tu dalam peti ais di rumah lama saya sampai hari ini.

Duit keluar macam air. Kejap nak jalan ke sana kejap nak jalan ke sini. Segala tempat yang ada saya nak pergi. Kedai yang sama saya boleh pergi 3 - 4 kali. Kejap-kejap nak makan lagi-lagi bila nampak udang. Mata saya benar-benar juling waktu itu. Dan kerana itulah saya mengambil keputusan untuk tak nak pergi tahun ni. Bukan saya sengaja tapi saya terpaksa. Kerana kalau 2 tahun dulu saya menghabiskan hampir 2 ribu seorang, saya tak dapat nak bayangkan macam mana kalau saya pergi tahun ni. Mungkin dia terpaksa part time urut refleksology kat tepi pantai Port Dickson untuk memastikan saya berjaya pulang ke KL.

Ada lagi sebab lain tapi rahsia. Private and Confidential.

0 comments: