Sy Masih Biasa-Biasa Sahaja

Sy ni biasa2 sahaja. Sekadar biasa. Tiada apa yg luar biasa. Segalanya biasa. Mungkin di mata dia ataupun siapa saja sy hanya manusia biasa yg bergelar wanita. Menarik tiada. Istimewa juga tiada. Apa saja yg sy lakukan mungkin tidak mampu utk menarik perhatian sesiapa pun. Kerana apa? Kerana sy cuma biasa saja.

Sempurna juga sy tiada. Kerana sy biasa2. Mudahnya hati sy terluka kerana perkataan manusia yg lain. Hati wanita mungkin. Bicara yg terluah tanpa berfikir mungkin telah melukakan hati sy secara tidak sengaja. Sy cuba utk berlagak spt tiada apa. Anggap saja itu cuba biasa2. Tp hati tak mampu utk menidakkan satu rasa. Ntah apa yg terluka. Ntah apa yg terasa. Lalu apa yg mampu dilakukan hanya berlakon spt tiada apa2.

Sukarnya meluahkan rasa. Sesukarnya utk meluahkan bicara di sini. Rasa kecewa tiba2 muncul melihatkan sandiwara manusia yg spt tak punya rasa dan jiwa. Mengabaikan sy yg menumpukan segenap rasa dan hari. Hanya utk menjaga dan memberi. Lalu sy berbalik kpd yg asal. Berlakon spt tiada apa2.